Ulica Stefana Żeromskiego w Skarżysku-Kamiennej

Urodziłem się w 1937 roku w kamienicy moich kuzynów, rodziny Kromerów, przy ul. Żeromskiego 27. Wujek Antoni Kromer był maszynistą na węźle PKP w Skarżysku-Kamiennej, a jego syn Ireneusz, rocznik 1915, mój chrzestny, studiował medycynę. W okresie okupacji niemieckiej 1939-1945 należał do organizacji konspiracyjnej Polska Niepodległa. Aresztowany przez gestapo 5 października 1943 roku i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, nr więźniarski 15 62 58. Po wyzwoleniu w 1945 roku Szwedzki Czerwony Krzyż organizował dla więźniów turnusy lecznicze w Szwecji. Wyjechał tam z grupą więźniów m.in. z mgr inż Tadeuszem Robakiem ze Skarżyska-Kamiennej, który był również więźniem obozu koncentracyjnego, niemieckiego. Kromer Ireneusz jako lekarz medycyny mieszkał i pracował w Zielonej Górze.

W tej kamienicy przy Żeromskiego 27 w okresie okupacji niemieckiej na parterze mieścił się urząd pracy Arbeitsamt. Ten napis znajdował się na ścianie budynku od strony południowej. Na białym tle duże czarne litery wysokości 1 metr ARBEITSAMT. Jeszcze w latach 50-tych XX wieku do czasu remontu domu napis przypominał okupację niemiecką.

Po przeciwnej stronie tej ulicy pod nr 30 mieściło się biuro notarialne prawnika Leona Reklewskiego. W Wojsku Polskim uczestnik wojny bolszewickiej 1920 roku. W wojsku pełnił funkcje sędziowskie i prokuratorskie. W stopniu majora WP w 1927 r przeszedł w stan spoczynku. W Skarżysku-Kamiennej wybudował dużą willę, obok budowano wtedy siedzibę ZEORK/Zjednoczenie Elektrowni Okręgu Radomsko Kieleckiego SA. W domu notariusza Reklewskiego na parterze mieścił się pierwszy posterunek monterski ZEORKU.

W okresie okupacji niemieckiej do marca 1944 mieściły się konspiracyjne struktury Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej Okręgu Radomsko Kieleckiego "Jodła". Przejęły Wojskowy Sąd Specjalny od Podobwodu "Morwa". Przewodniczącym tego Sądu był Leon Reklewski ps Tarnawa. Sąd wydawał wyroki śmierci na Niemców za zbrodniczą działalność, kary chłosty, strzyżenie kobiet za kolaborację z Niemcami, a także upomnienia i ostrzeżenia. Córki Leona Reklewskiego Anna ps Edyta i Ewa o nieustalonym pseudonimie, były łączniczkami w strukturach Armii Krajowej. 13 października 1943 roku radomskie gestapo przy wsparciu miejscowej żandarmerii przeprowadziło rewizję w mieszkaniu Reklewskich. Aresztowane zostały żona Maria i córki Anna i Ewa. Pierwsza zginęła Maria Reklewska 17 grudnia 1943 roku. Córki Anna i Ewa wywiezione do Oświęcimia poddane były medycznym eksperymentom, w wyniku których zmarły w obozie. Anna Reklewska nr więzienny 67 286 zginęła 2 stycznia 1945 roku a Ewa Reklewska nr więzienny 67287, 25 stycznia 1945 roku. Leon Reklewski ostrzeżony na dworcu PKP w Skarżysku-Kamiennej wyjechał do Warszawy. Tam pozostał w konspiracji w Wojskowym Sądzie Specjalnym przy Komendzie Głównej Armii Krajowej. Zginął w sierpniu 1944 r w czasie Powstania Warszawskiego na Placu Napoleona. Pochowany na Powązkach.

Od 1962 r w wilii Reklewskich przez 16 lat mieściła się Państwowa Szkoła Muzyczna przeniesiona do nowego budynku w 1978 r.

Dziś nie znajdziemy już tego domu. Piękny ogród został częściowo zajęty przez nowy układ komunikacyjny, a budynek rozebrano. Część placu włączono do terenu administrowanego przez Zakład Energetyczny.